ویتامین های روح

مقدمه

اگر انسان با روحیه ضعیف در بهترین خانه با شیک‌ترین وسایل زندگی کند، دنیا برایش جهنم است. اگر ما عمری تلاش کرده و از نظر مادی زندگی مرفهی برای خود و خانواده بسازیم ولی آسایش واقعی و سلامت روانی آن‌ها را فراهم نکنیم، عمری را بیهوده گذراندیم. ولی برعکس اگر خانواده‌ها روزهای شادی و توام با آرامش روحی داشته باشند، حتی اگر در یک اتاق هم زندگی کنند، کامیاب‌تر و خوشبخت خواهند بود.

اگر روحیه مثبت داشته باشیم، از چهره و نگاه ما امواج مفید ترشح شده و روحیه اطرافیان ما نیز بهتر می‌گردد و برعکس روحیه منفی هم حال خودمان را خراب می‌کند و هم حال دیگران را. همان طور که جسم انسان برای شادابی و سلامت نیاز به ویتامین‌های مختلف دارد، روح انسان هم برای تعادل نیاز به مواد مقوی و ویتامین دارد، ویتامین‌های روح برعکس ویتامین‌های جسم به حد وفور و به طور رایگان وجود دارند، فقط باید این ویتامین‌ها را شناسایی کنیم و به درستی به کار ببریم.

ویتامین اول: لبخند

در برخورد با دیگران قبل از این که سخن بگوییم، این چهره ماست که حرف می‌زند. وقتی لبخند به لب داریم، در واقع به طرف مقابل می‌گوییم تو را با میل می‌پذیرم، وجود شما برای من خوشایند است، گوش شنوا برای شنیدن حرف‌هایت دارم و آسیبی به تو نمی‌زنم. لبخند ویتامین روح است و ترش رویی و اخم، میکروبی است که به روحیه دیگری تزریق می‌کنیم. لبخند در روابط اجتماعی و معاشرت و نیز در محیط کار آثار معجزه آسایی دارد.

ویتامین دوم: توجه به اطرافیان

وقتی کودک با ما صحبت می‌کند، یا شعری می‌خواند، اگر به او توجه کنیم، ویتامین توجه به روحش تزریق کردیم ولی اگر با بی محلی یا بی حوصلگی او را تحویل بگیریم، با ویروس بی توجهی روحش را آزرده می‌کنیم. توجه، طی فرایندی، اثرات معجزه آسایی در روابط خانوادگی، شغلی، دوستانه دارد. با «توجه» ما به اشخاص سلامت روح و نیرو می‌بخشیم.

ویتامین سوم: تشویق

اثر تشویق چندین برابر تنبیه است. امید به تشویق در کودکان باعث ایجاد شوق در او شده و در نتیجه کمتر نیاز به تنبیه احساس می‌شود. تشویق و ایجاد شور و شوق ویتامین روح است، این ویتامین را دریغ نکنید. تشویق همیشه مستلزم صرف هزینه نیست، گاهی یک لبخند، یک آفرین ساده، شوق و ذوق قابل ملاحظه‌ای ایجاد می‌کند. کودکان آنقدر قانع هستند که با یک آفرین شارژ می‌شوند ولی گاهی انقدر خسیس هستم که اگر یک بارک الله به فرزند خود بگوییم، در کنار آن چند گله و شکایت نثار آن‌ها می‌کنیم ، طوری که اثر ویتامین تشویق را به طور کلی خنثی می‌کنیم. مثلا می‌گوییم: آفرین، ولی کار دیروزت خیلی بد بود.

ویتامین چهارم: تفریح

ما انسان‌ها در اثر کار روزانه، گرفتاری‌های اقتصادی، رقابت‌های فشرده و دغدغه‌های گوناگون، خسته می‌شویم. اگر به نوعی رفع خستگی نکنیم، فرسوده خواهیم شد. تفریح، باتری انرژی‌های جسمی و روحی ما را شارژ می‌کند. تفریح واقعا یک ویتامین است، بسیاری از افراد به خصوص مادران تفریح نمی‌کنند، و آن را واجب نمی‌دانند. آن‌ها فراموش می‌کنند که انسان برای دستیابی به روحیه مثبت و تمدد اعصاب، نیاز به تفریح دارد.

ارزان‌ترین تفریح که با ما به دنیا می‌آید، خنده و شادی و شوخ طبعی است. امروزه ثابت شده تفریح یکی از ویتامین‌های حیاتی روح است، از خنده شروع کنیم. رفتن به پارک‌ها، مسافرت‌های کوتاه و کم خرج می‌تواند بسیار موثر باشد. سعی کنید بر مبنای بودجه و فرهنگ خانوادگی تفریح مناسبی انتخاب کرده و در طول سال برنامه ریزی کنید. اگر تفریح را منحصر به ماه و فصل خاص کنید، اثر موقت خواهید داشت، انسان‌ها به ویژه بچه‌ها در همه فصول به ویژه پاییز و زمستان نیاز به تفریح دارند، بنابراین برای تمام فصول برنامه داشته باشید تا روحیه شما و خانواده‌تان با این ویتامین شاداب باشد.

ویتامین پنجم: درک متقابل و فهم درست

پنجمین ویتامین روح که از اختلافات، مشاجرات، ناراحتی‌ها و افسردگی‌ها پیشگیری می‌کند، فهم درست است. در بیشتر مواقع، وقایع را هر طور می‌فهمیم، و یقین داریم درست فهمیدیم و به سبک و سلیقه و بر مبنای منافع خود می‌فهمیم، بیشتر اختلافات و دعاوی از همین اصل ناشی می‌شود. اگر ما این قدرت را داشته باشیم که خود را در شرایط به جای طرف مقابل قرار دهیم و از تعصب و خودخواهی دست برداریم، و منافع خود را مد نظر قرار ندهیم، آن وقت بسیاری از سوءتفاهم‌ها و اختلافات حل می‌شود. وقتی خودتان را به جای کسی می‌گذارید و کسی خودش را به جای شما بگذارد، در واقع هر دو یکدیگر را به ویتامین تفاهم میهمان کرده‌اید.

ویتامین ششم: حُسن جویی

 زیبایی‌ها، خوبی‌ها، فضایل و هر چه خوب است در حکم ویتامین روح است. فقط باید آن‌ها را پیدا کنیم. نمی‌گوییم زشتی وجود ندارد و آن‌ها را نبینید و الکی خوش باشید، بلکه می‌گوییم خود را عادت بدهیم زیبایی‌ها را هم ببینیم تا بین زیبایی و زشتی تعادل برقرار شود. اگر از کنار زیبایی‌ها به راحتی رد شوید و زشتی‌ها را زیر ذره بین قرار دهید، زشتی‌ها بیشتر به نظر می‌آیند.

ویتامین هفتم: گوش دادن

گوش دادن به معنی واقعی کلمه هنر است. وقتی درست گوش ندهیم، طبعا درک و فهم درست از طرف مقابل هم حاصل نمی‌شود. خوب گوش نکردن، مقدمه دعوا است. بدترین نوع گوش کردن این است که دو یا چند نفر با هم حرف بزنید و عملا هیچ کس به حرف دیگری گوش ندهد. وقتی به صحبت کسی گوش نمی‌کنیم، به جای ویتامین، ویروس بی‌محلی به طرف مقابل تزریق می‌کنیم.

ویتامین هشتم: احترام و قدردانی

هشتمین ویتامین، احترام و قدردانی است. ما آرزوی موفقیت خود و نزدیکان را داریم، اما لازمه موفقیت، اعتماد به نفس است. دشمن اعتماد به نفس هم، بی احترامی است. اگر به فرزند خود بی احترامی کنید، در واقع مانند تبر بر تنه درخت اعتماد به نفس او حمله کرده‌اید. بی احترامی به دیگران حتی منجر به دشمنی با خود و از بین رفتن اعتماد به نفس خودتان نیز می‌شود.

قدرشناسی و احترام به دیگران، نه تنها اعتماد به نفس آن‌ها را بالا می‌برد، بلکه اعتماد به نفس خودمان را نیز بالا می‌برد، چه بسا بسیاری از اختلافات خانوادگی ناشی از فقدان همین ویتامین احترام است. احترام، قدردانی و شاکر بودن، مولتی ویتامین روح است که در اختیار ماست. به فرموده حضرت علی (ع): «اگر حرمت انسان تکریم شود، گرایش به شر در او کم می‌شود، اگر کسی را به حضیض حقارت تنزیل دهیم، از شرش در امان نخواهیم بود». از مولتی ویتامین احترام، قدردانی و تشکر رایگان بهره ببریم.

ویتامین نهم: انتقاد پذیری

انتقاد پذیر باشید. انتقاد در ماهیت خود اصولا نکته مثبتی است، چرا که درک این موضوع راه را برای تغییر و مهم‌تر از آن تحول شما را هموار می‌کند. در حقیقت باید بخشی از موفقیت‌های خود را مدیون همین انتقادها و منتقدان باشیم. وقتی کسی از بداخلاقی شما انتقاد کرد، مطمئن باشید شما را به سوی شادی بیشتر و سلامت هدایت می‌کند. از انتقادها نهراسید و به رشد و ترقی خود فکر کنید.

ویتامین دهم: مهر و محبت

این ویتامین از اساسی‌ترین ویتامین‌های روح است. ما برای جلب محبت دیگران خیلی تلاش می‌کنیم، اما اگر بدانیم برای دریافت این ویتامین حیات بخش کافی است خیلی ساده به دیگران محبت کنیم، اینقدر به بیراهه نمی‌رویم.

رضایت خاطر از عوامل مهم آرامش روح است. محبت کردن به دیگران چنان احساس رضایت خاطری به ما می‌دهد که انگار روح خود را به یک سفره رنگین میهمان کرده‌ایم.

ویتامین یازدهم: مطالعه

سعی کنید هر شب حداقل ۲۰ دقیقه مطالعه کنید. مطالعه نه تنها اطلاعات عمومی، معلومات و دانایی شما را بالا می‌برد، بلکه نوعی یادگیری مثبت را به طور غیر مستقیم در اطرافیان شما ایجاد می‌کند. مطالعه پیرامون موضوعات مورد علاقه، باعث آرامش و ورزش فکر و ذهن شده و به عبارت دیگر خستگی ذهنی شما را برطرف می‌کند.

ویتامین دوازدهم: ورزش و جنب و جوش

ورزش فقط برای سالم سازی جسم نیست، ورزش یکی از ویتامین‌های روح هم است. چند دقیقه ورزش کنید و روحیه قبل و بعد از ورزش را مقایسه کنید. در ورزش، علاوه بر دفع سموم بدن، هورمون‌های مفیدی ترشح می‌شوند که باعث شادابی ما می‌شود. اگر خود را از حرکت محروم کنید، جسم خود را پژمرده و روح خود را افسرده می‌کنید.

تهیه کننده: خانم سعادت

منبع: استرس و افسردگی

نویسنده: حمیدرضا اشرفی